Michael Casaer is arts Intensieve Geneeskunde bij UZ Leuven en fietst ook in het coronatijdperk dagelijks 12 kilometer naar het werk op zijn speed pedelec.  "In deze stresserende tijd ben ik blij dat ik dagelijks mijn uurtje beweging heb. Vooral in de voorbereidende twee weken naar het opvangen van deze ramp deed het fietsen me extra deugd. Op de dienst intensieve geneeskunde en het brandwondencentrum van UZ Leuven zijn we wel wat gewoon qua rampenmanagement. De omvang van deze crisis echter is ongezien. Ze kwam weliswaar trager op ons af dan bijvoorbeeld een aanslag, maar van deze crisis is niet geweten hoelang ze duurt. Dat zorgt voor extra onzekerheid en bezorgdheid. Op de fiets vind ik ontspanning en kom ik vaak op oplossingen voor problemen waarmee ik professioneel geconfronteerd word.”

Eén klein voordeel van deze verschrikkelijke epidemie en de lockdown is dat het nu rustig en veilig fietsen is.  "Dat is op normale dagen niet het geval. Ondanks de verbeteringen blijven veel fietspaden gewoon strookjes langs drukke steenwegen."  Michael maakt de suggestie dat grote werkgevers zich wellicht meer kunnen inspannen voor betere infrastructuur of ze zelf aanleggen. 

Met zijn twintig jaar lange ervaring merkt hij dat het aantal slachtoffers van fietsongevallen die opgenomen worden op intensieve gelukkig beperkt blijft. "Wat we jammer genoeg wel soms zien, zijn fietsers die door onvoldoende beschermende of gebrekkige fietsinfrastructuur vallen en dan aangereden worden. Dat leidt tot ernstige letsels en een langdurige behandeling.”

UZ Leuven moedigt als werkgever fietsen naar het werk aan door ruime en gemoderniseerde fietsenstallingen, fietsherstel tijdens de werktijd en sinds kort voor artsen ook fietsleasing met loonruil. Voor de speed pedelec kwam Michael afwisselend met de stadsfiets en motor naar het werk. Nu heeft hij een klein jaar een speed pedelec via een interessante leaseformule, en komt hij elke dag met de fiets. “Ik moet er aan denken om soms de motor nog eens uit te halen, zodat hij niet vastroest."